MANNEN EN HUN VADER: WE ZIJN ALLEMAAL ZONEN
Gisteravond ging het in de mannengroep over de man door wie je het leven kreeg, je vader.
Wat een belangrijk thema is dit voor mannen, merkte ik weer. Mannen die voor het eerst met andere mannen over hun vader deelden. Met een foto van vader waarmee hij een plek in de cirkel kreeg.
Aangrijpende verhalen over afwezige vaders, die soms wel fysiek maar emotioneel niet aanwezig waren.
Mannen die hun vader een klootzak vinden omdat hij er niet voor hen was, een voorbeeld van hoe ze niet willen zijn als man.
Het grote gemis van een aanwezige vader in hun leven.
Mannen die als volwassene nog steeds zoekend zijn naar de goedkeuring en toestemming van papa en zichzelf daarmee klein houden.
Verstrikt voelen tussen eigen gevoelens en loyaliteit aan papa, niet boos durven zijn.
Zonen die zoekend zijn, naar goedkeuring, een eigen weg gaan, van vader houden of een eikel vinden. Maar allemaal zien dat het hoe dan ook toch hun vader is.
Naast het gemis ook dankbaar kunnen zijn voor wat je vader je heeft gegeven of geleerd. Het gemis en het verlangen eren. En ook zien wat er wel is.
Wat een verbindende avond. We zijn allemaal zonen.
En wat bij vader niet meer geheeld kan worden, kan je nu met andere mannen delen.
Je hoeft het niet alleen te doen. Nu kun je in de cirkel zien dat er ogen van mannen zijn die liefdevol en steunend kijken. Dat is helend.
Spreekt een mannencirkel je ook aan?
Op 14 februari is er nog 1 plek vrij op een open mannencirkel in Groningen.
Op 7 maart start een nieuwe mannengroep van 8 mannen die in 3 maanden tijd 6x een avond bij elkaar komen.
We doen oefeningen om in je lijf te komen, delen met elkaar en werken met thema’s over man-zijn.
Wil je daarbij zijn? Er zijn nog plekken vrij.
Meer info vindt je hier
Warme groet,
Hans
0 Reacties