Ik heb zoveel gerommeld met kracht in mijn leven.
(en hoe ik daar nu mijn bijdrage mee lever)
Als kleine jongen voelde ik me klein en kwetsbaar. Weinig opgewassen tegen de omgeving van school en andere kinderen.
Had het ene moment had ik vrienden, die me een volgend moment pesten.
Het voelde als onveilig en heeft me geleerd om te pleasen en me in te houden.
Als ik groter ben, dan zal ik gelukkiger zijn, dacht ik toen ik wat ouder was.
Ik ging mijn best doen om groter over te komen, stoerder en groter voor te doen. En me van binnen zo kwetsbaar te voelen.
Later in de puberteit leerde ik me onderscheiden.
Ik stapte uit de kleine wereld van de basisschool naar een grotere school en leerde dat ik met roze haar, zwarte nagellak en 10 piercings mezelf kon onderscheiden. En toch nog bij een groep kon horen, die ook allemaal afwijkers waren.
Ik ontdekte een kracht: ik kon afwijken van de massa én er tegelijkertijd verbinding mee houden.
Mijn sociale skills groeien, dit werd mijn kracht.
En ik ontdekte meer krachten: ik kon trainen en mijn spieren groeiden.
Inmiddels dacht ik dat ik afscheid had genomen van de kleine jongen in mij. Ik was sociaal vaardig en fysiek sterk.
Toch was het altijd hard werken om me goed genoeg te voelen. Van buiten liet ik wat anders zien dat hoe ik me werkelijk voelde. Diep van binnen voelde het leeg en was ik altijd bang om door de mand te vallen.
Ik voelde me sterker maar echte kracht was mij nog vreemd.
Het heeft me jaren geduurd om daar meer mee in contact te komen.
Niemand kon me vertellen waar ik moest zoeken. Niemand snapte echt waar ik tegenaan liep. En ik moet ook eerlijk zeggen: ik liet ook weinig mensen echt toe in mijn binnenwereld.
Mijn aandacht ging veel naar buiten. Ergens hoopte ik als ik nog harder zou werken ik dan dichter bij mezelf zou komen. Het tegendeel bleek waar.
Ook in de wereld van persoonlijke ontwikkeling ben ik hard gaan werken om dichter bij mezelf en mijn eigen kracht te komen. Zo kun je oude strategieën in een “bewust” jasje gieten.
Uiteindelijk is er geen korte route naar dichter bij jezelf komen.
Ik leerde dat ik in essentie al helemaal dicht bij mezelf ben. Maar dat er vele laagjes om die kern hen zitten. Als laagje van een ui, die je mag afpellen om steeds meer tot de kern te komen.
Die laagjes mogen aangekeken worden.
Het kostte mij jaren van steeds meer leren ontspannen in wie ik ben. Steeds meer mildheid, acceptatie en vooral de kleine jongen in mij weer omarmen.
Dit was nodig om weer tot mijn werkelijke kracht te komen.
Te voelen dat die kracht diep in mij zit door:
– weer contact te maken met mijn lijf.
– grenzen aan te geven.
– voor mijn behoeften uit te komen.
– de ongemakkelijke waarheid te spreken.
– moeilijke keuzes te maken.
– het risico op afwijzing te nemen.
– te doen wat ik werkelijk wil doen!
Dat wil niet zeggen dat je het altijd krijgt! Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat erom dat je komt met wat voor jou belangrijk is.
En nu? Nog steeds is het soms uitdagend. En ik ken de route nu en weet wat ik kan doen en vooral wat ik niet kan doen.
Dat kun ik iedere man!
Weer werkelijk in verbinding met jezelf en je eigen kracht te komen. En dat hoeft niet zo lang te duren als bij mij!
Daarom organiseer ik mannengroepen om dit te ervaren. Om uit je hoofd en in je lijf te komen. Om te onderzoeken wat kracht voor jou betekent. Om te verbinden met jezelf en met andere mannen. Om elkaar te ontmoeten in kracht. Om te delen wat er in je leeft. Op een speelse en actieve manier.
Dat is hoe ik nu op dit moment een bijdrage wil leveren aan de groei van mannen, om meer zichzelf te kunnen zijn in verbinding met zichzelf en andere mannen. En die kracht en kwetsbaarheid weer te delen in hun leven met de mensen om zich heen.
Op Hemelvaartsdag organiseer ik een VoelKracht Man dag.
Wil je daarbij zijn? Of ken je een man daarbij wil zijn. Welkom!
Voor meer info en aanmelden zie: https://voelkracht.nu/voelkracht-man-dag